Niğde UMUT DİYALİZ MERKEZİ denince aklıma ne geliyor:

1. Babamın 7 yıldır diyaliz olduğu ve 2015 Şubatında hayatını kaybederek zorunlu müşterisi olmaktan kurtulduğu eziyethane.

2. Babamın diyaliz makinelerinden Hepatit-C kaptığı diyaliz merkezi.

3. Yürüme zorluğu çeken babamı 1 görevlisi ile 2. kattaki evimizden paldır küldür götürüp dönüşte de kapı önüne bırakıp giden sedye ve insanlık yoksunu işletme.

4. Babamın sol kolundaki fistül (diyaliz yapılan damar yolu) tıkanınca Niğde ilinde fistül açtırmaya çalışan işletme. (Niğde’de fistül açan doktor yoktur. Babam buz gibi ameliyathanede 2-3 saat soğuk alana kadar bekletilerek haddinden fazla da kan kaybetmiştir. Daha sonra Kayseri Erciyes Tıp Fakültesinde 1 haftada zor toparlayabilmiştim)

5. Babam vefatından önce yoğun bakımda yaklaşık iki hafta yattı. Niğde Umut Diyaliz, hastanın durumunu önemsemeyip iki günde bir diyalize sokmak için aramıştır.

6. Babam vefat ettikten sonra bile diyalize götürmek için arayan diyaliz merkezidir Niğde Umut Diyaliz. (Hastasının durumundan bi haber diyaliz ticarethanesi)

7. Hastasını hastanede takip etmeyip vefatını bizden öğrenen ancak bir personeli ile bile gelip te başsağlığı dilemeyen yerdir Niğde Umut Diyaliz.

Bunları neden yazdım: Babam vefat etti ama halen oraya giden insanlar var. Bu diyaliz merkezi insan onuruna layık hizmet vermeye çalışsın diye yazdım, insanlar için yazdım.